Furcraea

Furcraea türleri, gösterişli ve heykelsi formlarıyla tropikal ve yarı kurak iklimlerde sıkça tercih edilen yapraklı sukulentlerdir. Yaprakları genellikle uzun, kılıç gibi sivri uçlu ve etli bir yapıya sahiptir; kenarları düz olabildiği gibi bazı türlerde minik dikenlerle çevrili olabilir. Yaprak uzunlukları türüne göre değişmekle birlikte genellikle 50 cm’den 1,5 metreye kadar ulaşabilir; rengi ise çoğunlukla mat yeşil, grimsi yeşil ya da çizgili alacalı tonlardadır. Gösterişli ve dik büyüyen yaprak yapısı, Furcraea’yı peyzajda olduğu kadar büyük saksılarda da etkileyici kılar.

Furcreae sulama açısından klasik sukulentler kadar susuzluğa dayanıklıdır; yaz aylarında toprak tamamen kuruduktan sonra derinlemesine sulanmalı, kışın ise sulama neredeyse durdurulmalıdır çünkü dinlenme döneminde fazla nem kök çürümesine yol açabilir. Toprak seçimi bu türler için oldukça kritiktir; Furcraea, suyu hızlı drene eden, hava geçirgenliği yüksek toprakları tercih eder. İdeal karışım kaktüs ve sukulent toprağına ponza taşı, perlit ya da iri taneli kum eklenerek hazırlanabilir. Saksı seçiminde ise büyük ve dengeli bir yapıya sahip, drenaj delikli modeller tercih edilmelidir; çünkü bu bitkiler zamanla büyüyerek gövde ağırlığını artırabilir.

Furcreae ışık ihtiyacı oldukça fazladır; tam güneşi severler ve açık alanda ya da güneye bakan bir pencere kenarında gelişimleri en iyi şekilde gözlemlenir. Yetersiz ışıkta yapraklar uzayıp formunu kaybedebilir. Çiçeklenme genellikle yıllar süren bir büyümenin ardından olur; metrelerce uzunlukta bir çiçek sapı çıkar ve bu süreçten sonra çoğu türde ana rozet ölür, ancak çevresinden yeni yavrular verir. Üretimi genellikle bu yavrularla yapılır; toprakla temas ettiklerinde kolayca köklenirler. Tohumla üretim de mümkündür ama uzun zaman ve sabır ister. İlkbahar dönemlerinde, ayda bir kez sukulentler için uygun düşük azotlu bir sıvı gübre kullanılabilir; ancak aşırı gübreleme bitkinin doğal formunu bozabilir.