Hereroa calycina

Hereroa calycina, ince ve zarif yaprak yapısıyla diğer sukulent türlerinden kolayca ayrılır. Yaprakları çoğunlukla silindirik ve hafifçe kavisli formdadır, bazı yapraklarında uçlara doğru hafif sivrilme görülebilir. Bu form, ona adeta narin bir tüy hissi kazandırır. Yaprak uzunlukları genellikle 2 ile 4 cm arasında değişir. Renk açısından yoğun bir yeşil tonuna sahiptir, ancak bol güneş ışığı aldığında yapraklarda altın sarısı ve hafif turuncu yansımalar da görülebilir. Yaprak yüzeyi pürüzsüz ve hafif parlaktır, sanki incecik bir balmumu tabakasıyla kaplanmış gibi bir his verir. Genellikle simetrik çiftler halinde büyüyen bu yapraklar, küçük bir yastık görünümü oluşturur.

Hereroa calycina, klasik bir sukulent gibi düşük su ihtiyacıyla bilinir. Yaz aylarında toprak tamamen kuruduktan sonra sulama yapılmalıdır. Kış aylarında ise neredeyse hiç sulamamak en doğrusudur çünkü bu dönemde dinlenme evresine girer. Aşırı sulama kök çürümesine neden olabilir; bu nedenle "az ama öz" sulama prensibi uygulanmalıdır. Bu bitki, çok iyi drene olan, suyu tutmayan, gevşek yapılı toprakları sever. En ideali kaktüs ve sukulent karışım toprağıdır. Saksı mutlaka drenaj delikli olmalı. Kil saksılar tercih edilmelidir çünkü bu malzemeler toprağın nefes almasına yardımcı olur. Bitki küçük yapılı olduğu için derin olmayan ama genişliği orta seviyede olan saksılar idealdir. Hereroa calycina güneşi çok sever. Günde en az 4-6 saat direkt güneş alabileceği bir yerde tutulmalıdır. Yetersiz ışıkta yaprak araları açılır, formunu kaybeder. İlkbahar sonu ile yaz başı arasında, uygun koşullarda sarıya yakın parlak çiçekler açabilir. Çiçekler tek tek ve kısa süreli açar ama göz alıcıdır.

Çiçeklenme için kış aylarında düşük sıcaklıkta (ama don görmeden) dinlenme dönemi geçirmesi gerekir. En yaygın çoğaltma yöntemi yaprak veya gövde çeliğidir. Sağlıklı bir dal, kesilip birkaç gün kurutulduktan sonra nemli toprağa yerleştirilir. Ayrıca nadiren de olsa tohumdan üretim de mümkündür ancak sabır gerektirir. İlkbahar aylarında, ayda bir düşük dozda sukulent özel gübresi kullanılabilir. Aşırı gübreleme yaprakların çürükleşmesine neden olabilir. Kış aylarında kesinlikle gübre verilmemelidir.